Að berast á

Það kemur mér ekkert á óvart að sjá unga hagsmunaðila í útgerð reyna að fá þjóðina til að slá skjaldborg um sérhagsmuni sína. Það sem er virkilega að; er að það hefur aldrei mátt breyta einu né neinu varðandi kvótakerfið því við það færi útgerðin samdægurs á hausinn. En í hvert skipti sem aflaheimildir hafa verið skornar niður á umliðnum árum, sem er æði oft, hefur LÍÚ aðeins muldrað í hljóði - enda ráða þeirra fulltrúar því sem þeir vilja ráða hjá Hafró. En þegar til stendur að færa nokkur tonn af fiski frá togara til línu- eða færabáta þá er það aðför.

Þá er allur bátaflotinn líka komnir í kvótakerfi í dag svo hagsmunir þeirra eru þeir sömu og stórútgerðanna - að enginn fái að veiða nema þeir.

Nú á samkvæmt því sem Steingrímur J. segir að breyta kerfinu lítilsháttar og úthluta sérstökum strandveiðipotti sem dreift verður til þeirra sem engar veiðiheimildir hafa í dag. Gott og vel og gefum þeirri breytingu tækifæri. En verum algerlega meðvituð um, að megn óánægja verður með kerfið frá fyrsta degi. Því allir þeir sem aflaheimildir hafa, smáir jafnt sem stórir, munu sjá ofsjónum yfir því ef Siggi eða Jói í næsta húsi mun geta farið á sjó og fiskað nokkur tonn - og farið að berast á.            

Segja fyrningu aðför að 32 þúsund fjölskyldum