Hvað breytist?

Ég hef síðustu daga fylgst nokkuð vel með umræðum á Alþingi. Og þegar ég hugsa málið þá get ég ekki ímyndað að allir sleppi óskaddaðir frá öllu ruglinu sem þar er í boði. Nú síðast hafa einstaka þingmenn verið að tjá sig um kostnaðinn við aðildarviðræður við ESB sem sumum finnst verða óheyrilega mikill. Þetta sama fólk vill hins vegar tvöfalda þjóðaratkvæðagreiðslu sem ekki er síður kostnaðarsöm aðgerð. Í kvöldfréttum var t.d. Jón Bjarnason, sjávarútvegs-og landbúnaðarráðherra að býsnast á kostnaðinum við fyrirhugaðar aðildarviðræður. Það gerir hann degi eftir að hann ákvað að skera væntanlegar útflutningstekjur þjóðarinnar niður um 15 milljarða á næsta ári.

Það gerir hann með vanhugsuðum niðurskurði á aflamarki í þorski og ýsu. Þessi sami Jón Bjarnason, hefur eins og kunnugt er einnig miklar áhyggjur af því að við munum missa forræðið yfir auðlindinni við inngöngu í ESB. Það er að segja að ákvörðun um aflahámark hér við land  muni flytjast til Brussel - og þá sé voðinn vís að hans mati. En þegar málið er skoðað liggur fyrir að "forræðið" er þegar farið þangað. Sumir kunna að spyrja hvað ég sé að meina. Jú nýtingarstefna Hafró, sem er að aðeins skuli veiða 20% af áætlaðri stofnstærð er sú sama og vísindamenn hjá fiskveiðinefnd ESB ráðleggja. Hvað mun þá breytast eftir inngöngu? Nákvæmlega ekki neitt; vegna þess að ráðgjöf vísindamann hjá hinni svokölluðu Common Fisheries Policy (CFP) í Brussel kemur frá Alþjóða hafrannsóknarráðinu (ICES) í Kaupmannahöfn. En svo vill til að Hafró er innvígt og innmúrað í þá vísindastofnun sem sannast á því að Jakob Jakobsson fyrrverandi forstjóri Hafró var á árum áður forseti ICES. Í raun og veru má segja að Hafró sé aðeins eitt 20 útibúa sem vísindamafía ICES heldur úti hér við Norður-Atlandshafið.

Þegar kaflinn um "áherslur og tillögur" Vinstri grænna í sjávarútvegsmálum er lesinn er engu líkara en að sá kafli sé saminn á Skúlagötu 4. Það er heldur ekki fjarri lagi; því "ritstjóri og ábyrgðamaður" er Einar Hjörleifsson (Guttormssonar) sem er fiskifræðingur hjá Hafrannsóknarstofnun. Þetta er hinn sami Einar og jafnan hefur farið með gögn stofnunarinnar úr togararallinu á árlegan samráðsfund hjá ICES, áður en okkar sjávarútvegsráðherra og þjóðinni eru kynntar tillögurnar. Það var t.d. þess vegna sem Jóhann Sigurjónsson forstjóri Hafró gat fullyrt við kynningu á tillögum stofnunarinnar um daginn að farið yrði eftir 20% aflareglunni næstu árinn.

Og hvað kom á daginn... Jón Bjarnason staðfesti í gær tillögur ráðgjafa ESB um heildarafla við Ísland fyrir næsta fiskveiðiár.

Því er von að spurt sé; hvað muni eiginlega breytast eftir inngöngu?        

Tal um stjórnarslit undarlegt

100 ár í sögu fiskveiða

Allir eru sammála um að afskaplega fátt í atvinnuháttum þjóðarinnar svipar til þess sem var fyrir 100 árum síðan. Þá var fyrsti togari okkar Íslendinga Coot, fjögurra ára og vélaöldin gekk í garð átta árum áður. Árið 1907 rifuðu fimm skútuskipstjórar seglin í síðasta sinn og létu smíða fyrir sig togara sem fékk nafnið Jón forseti. Hann var gufuknúinn og brenndi kolum. Það gerðu líka allir erlendu togararnir sem veiddu hér við land fyrir réttum 100 árum. Þeir voru afskaplega smáir í samanburði við það sem við þekkjum í dag - og þurftu því að toga á mjög grunnu vatni -  eða upp í kartöflugörðum eins og það var kallað, enda afskaplega lítið um landhelgi á þeim tíma.

Þorskaflinn hér við land árið 1910 var engu að síður 133 þúsund tonn, eða jafn mikill og ráðgjöf Hafrannsóknarstofnunar fyrir yfirstandandi fiskveiðiár. Þá var þorskaflinn árið eftir 152 þúsund tonn, eða sama magn og Hafró ráðleggur að veitt verði á næsta fiskveiðiári.

Með 100 ára reynslu og eftir 30 ára markvissa uppbyggingu á þorskstofninum eftir forskrift "færustu vísindamanna" þjóðarinnar - erum við á byrjunarreit.

Til hamingju með daginn sjómenn.

Hátíð hafsins um helgina

Á hverju á hagsmunamatið að byggjast?

 

Ég var á fyrirlestri útí Háskóla í síðustu viku þar sem framkvæmdastjóri LÍÚ Friðrik Jón Arngrímsson og hagfræðingur Samtaka iðnaðarins Bjarni Már Gylfason skiptust á skoðunum um ágæti þess að sækja um inngöngu í ESB. Þá sátu fulltrúar flokkana fyrir svörum sem skiptust á að mála Evrópu í þeim lit sem hverjum og einum hentaði.

Það sem vakti hvað mesta forvitni mína var glæra frá Bjarna Má sem bar yfirskriftina;

 

 

Á hverju á hagsmunamatið að byggjast?

 

 

                                                                        Iðnaður.                     Sjávarútvegur.

                                                                        Verslun.                      Landbúnaður.

                                                                        Ferðaþjónusta.

Framlegð til verðmætasköpunar.                     41.5%                          8%

Vægi í gjaldeyrisöflun.                                      70.7%                          29%

Fjöldi starfa.                                                      52,800                         10.500

Tölurnar eru frá árinu 2007... og þá er vissulega hægt að toga þær til með umræðu um afleidd störf. Af því tilefni sagði hagfræðingur Samtaka iðnaðarins aðspurður í léttum tón; að þegar allt væri talið í þeim efnum væru þau líklega um 5 milljónir á landinu öllu.

ESB-málið til Alþingis

Vantaði frjálslyndið?

Það er engin ein ástæða fyrir hruni Frjálslyndra. Heldur samlegðaráhrif af allskonar uppákomum á liðnum árum fram til dagsins í dag - sem fólk nennir ekki lengur að
taka þátt í. Ég hef talað máli flokksins frá stofnun hans enda hefur hann langbestu stefnuna í fiskveiðimálunum. En það náðist bara ekki að skapa
neina stemmingu fyrir því núna. Evrópumálin skyggðu algerlega á ásamt spillingarmálum og öðru slíku. En það sem gerði útslagið er það;
að flokkurinn skulu hafa tekið einarða afstöðu gegn ESB umsókn - og skipað sér þannig í
flokk með LÍÚ. 

Eins og spírall niður á við

Að berast á

Það kemur mér ekkert á óvart að sjá unga hagsmunaðila í útgerð reyna að fá þjóðina til að slá skjaldborg um sérhagsmuni sína. Það sem er virkilega að; er að það hefur aldrei mátt breyta einu né neinu varðandi kvótakerfið því við það færi útgerðin samdægurs á hausinn. En í hvert skipti sem aflaheimildir hafa verið skornar niður á umliðnum árum, sem er æði oft, hefur LÍÚ aðeins muldrað í hljóði - enda ráða þeirra fulltrúar því sem þeir vilja ráða hjá Hafró. En þegar til stendur að færa nokkur tonn af fiski frá togara til línu- eða færabáta þá er það aðför.

Þá er allur bátaflotinn líka komnir í kvótakerfi í dag svo hagsmunir þeirra eru þeir sömu og stórútgerðanna - að enginn fái að veiða nema þeir.

Nú á samkvæmt því sem Steingrímur J. segir að breyta kerfinu lítilsháttar og úthluta sérstökum strandveiðipotti sem dreift verður til þeirra sem engar veiðiheimildir hafa í dag. Gott og vel og gefum þeirri breytingu tækifæri. En verum algerlega meðvituð um, að megn óánægja verður með kerfið frá fyrsta degi. Því allir þeir sem aflaheimildir hafa, smáir jafnt sem stórir, munu sjá ofsjónum yfir því ef Siggi eða Jói í næsta húsi mun geta farið á sjó og fiskað nokkur tonn - og farið að berast á.            

Segja fyrningu aðför að 32 þúsund fjölskyldum

Sjallar tvöfaldir í roðinu.

Að láta þjóðina kjósa fyrst um það hvort hún eigi að hefja viðræður við ESB eins og Sjálfstæðisflokkurinn leggur til er dæmalaust dellumagarí. Því fyrri kosningin, kannski sú eina, getur ekki verið annað en skoðanakönnun þá vikuna sem hún fer fram. Því skoðanir almennings eru sífellt að breytast. Þær geta t.d. auðveldlega sveiflast milli vikna eftir fyrirsögnum í dagblöðum og því hversu vel andstæðingum aðildar gengur að koma hræðsluáróðri sínum á framfæri. Þá geta ritstjórar dagblaðanna einnig leikið sér að því að "teikna" það sem þeir vilja á útsíðurnar vikurnar fyrir kosningarnar og haft þannig bein áhrif í þá átt sem þeir kjósa.

Það er ekki fyrr en að aðildarviðræðum loknum sem raunhæft er að taka afstöðu. Staðreyndum málsins, samningnum sjálfum, verður þá milliliðalaust og án skrumskælingar hægt að koma beint til almennings. Þá fyrst verður hægt að afhjúpa hræðsluáróður íhalds- og afturhaldsaflanna sem áfram krefjast einka afnotaréttar að þjóðinni - fyrir sig og sína.  

Tvöföld atkvæðagreiðsla tilgangslítil

Ef ég klóra þér...

„Sjálfstæðisflokkurinn ætlar ekki að ganga í Evrópusambandið. Ég skil ekkert í landsfundarfulltrúum að segja það ekki bara beint út," sagði Pétur Blöndal, alþingismaður, einn þeirra sem lagði fram tillögu um að tillaga Evrópunefndar yrði felld."

Þessi ummæli Péturs Blöndal staðfesta í raun það sem flestir ættu fyrir löngu að vera búnir að átta sig á; það er að maðurinn er kolruglaður. Síðan hvenær hafa stjórnmálaflokkar annars gengið í ESB? Pétur ætti ásamt öðrum alþingismönnum Sjálfstæðisflokksins að sjá sóma sinn í því að skammast sín fyrir það hvað þeir hafa gert þjóðinni. Eftir18 ár í ríkisstjórn skilja þeir við með þorra landsmanna með hengingaról um hálsinn. Þá eru öll smærri og meðalstór fyrirtæki landsmann á hvínandi hausnum. Allir vita svo hvernig komið er fyrir þeim stærri - en þau hafa ýmist verið tekin yfir af Ríkinu eða bíða þess að verða það á næstu misserum. Arfleið Sjálfstæðisflokksins eftir allt stjórnleysið, sukkið og einkavinavæðinguna -  er mesta ríkisvæðing sögunnar.

Hverju á svo að breyta? Engu, því flokkurinn ætlar að beita sér gegn ESB aðild...það á að reyna að halda áfram með krónuna sem rýrnað hefur um 1.900% gagnvart þeirri dönsku á lýðveldistímanum...og þá mun ekki verða hreyft við gjafakvótakerfinu sem engu hefur skilað nema sífellt minni afla og stækkandi skuldasúpu -  sem er orðin fimmfalt stærri en árlegar aflaheimildirnar....... hvílík skömm.

Þjóðin fái að skera úr um ESB-aðild

Frum- eða úrvinnsla

Vonandi er þessi Kapalverksmiðja gáfulegt verkefni og verði að veruleika er fram líða stundir -  þó ekki væri nema til að forða okkur frá enn einu álverinu. Til álvera er orkan nefnilega seld á bilinu 1,5 -2,0 krónur kílóvattið. Þetta eru frumframleiðsla sem útheimtir u.þ.b. 80% af þeirri orku sem þarf til að búa til einhvern hlut úr áli - svo sem eins og þunnar plötur og teina. Álið er sem sagt flutt úr landi hrátt eins og slægður þorskur og unnið áfram á meginlandi Evrópu. Þar er það brætt upp sem útheimtir u.þ.b. 20% heildar orkunnar. En þar eru kíkóvöttin ekki seld á tæpar tvær krónur eins og hér - heldur 17-20 krónur - eða 10 sinnum hærra verði. Það er þessi hluti Ál-framleiðslunnar sem við eigum að einbeita okkur að, þ.e.a.s. ef við viljum eitthvað meira með álið hafa.

Álver í Helguvík er allavega glapræði samanborið við verksmiðju af þessum toga.          

Vilja reisa fyrstu grænu kapalverksmiðju heimsins

Ásbjörn Óttars.

Ég vil byrja á því að óska Ásbirni Óttarssyni útgerðarmanni á Rifi til hamingju með sigurinn í prófkjörinu. Á árunum milli 1985 til 2000 lá leið mín oft á Snæfellsnesið til að hitta útgerðarmenn og skipstjóra. En tilgangurinn var að reyna að selja þeim veiðarfæri, svo sem þorskanet, línu, togvíra og dragnótatóg svo það helsta sé nefnt. Við flesta þessa karla átti ég mjög góð samskipti og eru margir þeirra mér mjög minnisstæðir. Ási er einn þeirra. Hann er virkilega líflegur og skemmtilegur persónuleiki sem t.d. hefur ekkert fyrir því að fá fólk til að hlusta þegar hann talar....góður eiginleiki sem mun nýtast honum vel í hans nýja starfi... Velkominn á mölina Ási.           

„Ákveðin krafa um endurnýjum “

Gróf íhlutun?

Það er öllum ljóst sem fylgjast vel með ESB umræðunni eð Daniel Hannan þingmaður breska Íhaldsflokksins leggur mikið upp úr því að skera sig úr fjöldanum . Þetta er m.ö.o. hægri öfga týpa sem gjarnan er þversum í umræðunni. það er því kannski bara eðlilegt að hann skuli jafnt geta heillað nýfrjálshyggju strákana í Sjálfstæðisflokknum sem og fyrrverandi ráðherra Alþýðubandalagsins sáluga.   

Nú bloggar hann sem áður um hvað okkur Íslendingum sé fyrir bestu. Ég hef í sjálfu sér ekki merkilega mikinn áhuga á þvaðrinu í honum frekar en mörgum öðrum sem telja sig vita hvað okkur Íslendingum sé fyrir bestu. Heldur frekar hvað Heimsýnar bloggarar hafa um þetta síðasta innlegg hans í umræðuna að segja. Því þegar einhverjir kollegar hans, eða t.d stjórnmálaleiðtogar á Norðurlöndunum hafa verið að ráðleggja okkur heilt með því að ganga í ESB og taka upp evruna, Þá benda Heimsýnar bloggarar gjarnan á að það sé gróf íhlutun í okkar innanríkismál og mál þeim algerlega óviðkomandi. Hvað segja þeir nú?   

Hannan: Fagnar minna fylgi ESB-aðildar meðal Íslendinga