200 þúsund tonn, ekki meira.

Þetta smellpassar við 40/60 % regluna sem er í nýja fiskveiðifrumvarpinu hans Steingríms. Það er áætluð skipting heimilda þegar þorskafli fer yfir 202 þúsund tonn. 40% eiga að fara í sérstakan leigupott en 60% til núverandi handhafa. Væri reglan þegar í gildi hefði aðeins tvisvar reynt á hana síðastliðin 20 ár. Og þrátt fyrir afar hagstæð skilyrði í hafinu um þessar mundir og hækkun á stofnvísitölu þorsks, munu ægitök LÍÚ á Hafrannsóknarstofnun og röng nýtingastefna koma í veg fyrir að á skiptinguna muni nokkurn tíma reyna. Það verður að flokka það sem meiriháttar mistök ef farið verður eitthvað frammúr 200 þúsund tonnunum fyrir næsta fsikveiðiár.

Þá var átakanlegt að heyra í Jóhanni Sigurjónssyni í fréttum í dag, er hann þrástaglaðist á að þetta væri árangur af réttri nýtingarstefnu. Hvlíkur árangur... Við höfum á undanförnum árum sett af okkur ómældan afla og gríðarleg útflutningsverðmæti vegna vanveiði á þorski svo skiptir hundruðum þúsunda tonna. En svo er hoppað upp á hauginn vegna einhverra 25 þúsund tonna sem til stendur að auka í haust. Af hverju er forstjóri  Hafró ekki leiddur út í handjárnum?   

Í ár er þorskaflinn 20 þúsund tonnum meiri en veitt var hér við land árið 1912... þegar skútuöldin var að líða undir lok..  

Kvótinn færi í 200 þúsund tonn

Athugasemdir

[Hallgrímur Hrafn Gíslason, 12.4.2012 kl. 22:39]

Værum við með svipaða nýtingastefnu og var í reynd fyrir kvótakerfið væri þorskkvótinn yfir 360 þúsund tonn.

Miðað við lífríki, hita og almennt ástand í sjónum ætti að vera óhætt að veiða vel yfir 300 þúsund tonn af þorski, ég tala nú ekki um ef vinsluskipin fóðruðu miðin með hátt í 100 þúsund tonn af fiskifóðri