Sendi alþingi bréf.

Þetta er allt rétt hjá Ólínu, og þá veit hún hvernig á að vinna að sátt í þjóðfélaginu - en hún má ekki við margnum. Það kemur þessari frétt ekkert við. En um daginn sendi ég öllum þingmönnum bréf þar sem ég var að velta sjávarútvegsmálunum aðeins fyrir mér. Ólína hefur verið ötul baráttukona þess að sanngjarnar og eðlilegar breytingar verði gerðar á kerfinu. En þar rekur hún sig því miður á marga veggi - sérhagsmunagæslu.

 

Hér kemur bréfið. 

                                                                                          Kópavogur. mánudagur, 16. janúar 2012

Ágæti alþingismaður. Eins og kunnugt er stendur nú yfir vinna við breytingar á fiskveiðistjórnarkerfinu og líklegt að nýtt frumvarp verði lagt fyrir Þingið á vormánuðum. Í gegnum tíðina hafa fjölmargar breytingar verið gerðar á fiskveiðikerfinu en flestar aðeins til þess ætlaðar að slökkva staðbundna smáelda. Enda sýna flestar skoðanakannanir að um 80% landsmanna eru með einum eða öðrum hætti óánægður  með fiskveiðikerfið - svo betur má ef duga skal.

Í raun þarf engan að undra óánægjuna. Því markmið fiskveiðistjórnarlaganna frá 1990 er samkvæmt 1. grein laganna; að efla landsbyggðina ásamt því að styrkja fiskstofnana og auka með því afla og atvinnu. Engin þessa markmiða hafa náðst -  heldur þvert á móti þrátt fyrir 30 ára barning. Þetta er ekki ásættanlegt.

Fiskstofnarnir eru sameign íslensku þjóðarinnar. Því á Fiskveiðikerfið ekki eingöngu að taka mið af afrakstri Stórútgerðanna eins og gert er í dag. Ekki heldur aðeins þeirri líf -og vistfræði sem býr í hafinu - heldur ekki síst hvernig lífi fólk vill lifa í landinu. Stjórnvöld verða m.ö.o. að hætta að líta svo á að fiskveiðikerfið sé einkamál einhverra örfárra einstaklinga - sem að því er virðist tilheyra einhverju öðru sólkerfi en við hin.

Undirritaður starfaði við þjónustu við sjávarútveginn í yfir 25 ár. Á þeim tíma fór ég á fjölmargar sjávarútvegssýningar í samtals fjórum heimsálfum. Því veit ég að sú mynd sem dregin er upp af „besta kerfi í heimi" er bara til með íslensku tali.

Því til staðfestingar; þá fengum við háðuglega útreið fyrir nokkrum árum í skýrslu kanadísku vísindamannanna, Ratana Chuenpagdee og Jackie Alde sem birt var í Sea Around US. Þar var gerð úttekt á sjálfbærni fiskveiða 11 strandveiðiþjóða við Norður-Atlanshaf. (Færeyjar, Grænland, Danmörk, Noregur, Kanada, Bretland, Þýskaland, Holland, Bandaríkin, Ísland og Spánn). Í skýrslunni var lagt mat á útgefnar vísindaskýrslur, stofnstærðarmælingar og ástand fiskstofna. Þar eru Færeyingar í fyrsta sæti, Norðmenn þriðju en við Íslendingar aðeins TÍUNDU. Þrátt fyrir þessa staðreynd þótti svokallaðri "sáttanefnd" ekki ástæða til að eyða einu aukateknu orði á færeyska sóknardagakerfið - sem víðtæk ánægja ríkir með þar í landi.

Það þarf  e.t.v. ekki að kollvarpa núverandi kvótakerfi. En ef við ætlum ekki að vera miklir eftirbátar Norðmanna og Færeyinga þá verðum við strax að gera ákveðnar breytingar. Við þurfum m.ö.o. að aðskilja veiðar og vinnslu og krefjast þess að allur bol- og botnfiskafli sé boðinn upp á opnum fiskmörkuðum. Það verður ekki lengur liðið að sjálfstætt starfandi fiskvinnslur skuli ekki búa við sambærileg starfskilyrði og fiskvinnslur sem hafa eigin útgerð.

Þá verður einnig að innkalla allar veiðiheimildir í bol- og öðrum botnfiski og bjóða vaxandi hluta þeirra upp eftir lýðræðislegu kerfi. Kjörið er að koma þessari breytingu á samhliða því að veiðiheimildirnar verði auknar næstu tvö til þrjú árin.

Þá ættum við einnig að geta staðið frændum okkar Norðmönnum og Færeyingum á sporði með frjálsara og heilbrigðara strandveiðikerfi en nú er. Strandveiðar eru vistvænar og þjóðhagslega hagkvæmar ásamt því að gera ekkert annað en að glæða landsbyggðina lífi og skapa áhugaverða atvinnu fyrir þá sem það vilja. Hver getur verið á móti því?      

Ágæti alþingismaður. Ef við notum næstu misseri og gerum fiskveiðikerfið einfaldara, réttlátara og skilvirkara ásamt því að láta það svara gagnrýni Mannréttindaefndar Sameinuðu þjóðanna; Þá þurfum við hvorki sértækar ívilnanir né flókna „pottagaldra" sem eingöngu eykur á flækjustigið og spillinguna - sem nóg er af fyrir.

Bréf  númer 1. Samrit sent 63 alþingismönnum.

Undirritaður er fyrrverandi veiðarfærasölumaður... og e.t.v. væntanlegur smábátasjómaður.   

Atli Hermannsson    [e-mail]

Þjóðin hefur ekki jafnað sig

Sjálfum okkur vest.

Huang Nupo er hættur við alla fyrirætlanir sínar hér á landi - og skal engan undra. Ég tel ákvörðun Ögmundar Jónassonar vera meiriháttar afglöp svo ekki sé fastar að orði kveðið. Að skýla sér á bak við lög, sem mismuna einstaklingum að fjarfesta hér á grundvelli þjóðernis, er afskaplega lágkúrulegt af ráðherra jafnréttis og mannúðarmála. 

Þá er þetta svo í stíl við allt annað hér; pössum okkur á útlendingum, þeir hafa einhverjar annarlegar hvatir og gengur örugglega eitthvað misjafnt til.... En svo er alveg sama hvernig á allt er litið hér,  við erum sjálfum okkur verst og höfum algerlega verið fullfær um að klúðra öllu hér án aðstoðar útlendinga.    

Huang Nubo er hættur við

Aldur afstæður

Loðnuskipið Víkingur AK er fyrsta skipið sem landar á nýhafinni vertíð. Þeim sem stöðugt klifa á lítilli fjárfestingu í sjávarútvegi vegna óvissu í kvótakerfinu; má benda á að þetta mikla aflaskip er komið á sextugs aldurinn -  og á enn framtíðina fyrir sér. 

Loðnuvertíðin hafin

Birgir Haukdal stal senunni.

Það færi betur ef Alþingi hefði nokkrum mönnum á að skipa eins og Birgi Haukdal smábátasjómann frá Sandgerði. En í fréttinni er fyrst viðtal við Atla Gislason sem vill kosningar strax. Ég segi bara, hvern andskotann á ég að kjósa. Sömu eða svipaðar fuglahræður og vanalega? Það breytist nefnilega ekkert við það að kjósa á meðan við búum við handónýtt og spillt flokkakerfi sem gengur erinda og fyrir mútum frá sérhagsmunaöflunum. Það þarf að að byrja á því að henda fjórflokknum og taka upp eitthvað svipað fyrirkomulag og notað var við stjórnlagaþing kosningarnar. Í slíkum kosningum fengi Birgir Haukdal Rúnarsson alla vega mitt athvæði - en strika yfir nafna minn hið snarasta.  

Vill kosningar undir eins

þráður í lygavef

Vilhjálmur Egils, verður ekki í vandræðum með spinna einhvern Ljú-vef. En hreint kostulegt getur verið að hlusta á hann spinna í gatslitið trollið hjá LÍÚ. Mann ræfillinn klifar stöðugt á því að allri óvissu verði að eyða í sjávarútvegi áður en samið verður og er alveg óskaplega sannfærandi - að sjálfsögðu. En fyrir þá sem eitthvað vita, þá er ekki hægt að eyða allri óvissu í þessari ágætu atvinnugrein sem er með þeim ósköpum gerð að vera hlaðin óvissu á bæði borð.

Þannig er t.d. ekki vitað í dag hvort aflaheimildir verði auknar eða skornar niður á næsta ári... hvert afurðaverðið verður á erlendum mörkuðum...eða hvert gengi krónunnar mun leiða okkur hvað þá hvernig olíuverð kemur til með að þróast svo fátt eitt sé nefnt. Þetta eru stóru óvissuþættirnir ef Vilhjálmur skildi ekki vita það.

Það væri tilbreyting og gerði málflutning Vilhjálms og hans meðreyðarsveina trúverðugri ef þeir svo sem eins og einu sinni mæltust til þess að þorskafli yrði aukinn eins og allt bendir til að óhætt sé að gera. En þeim er svo miklu meira kappsmál að murka lífið úr smáútgerðunum og kreista blóðið undan nöglunum á leiguliðunum að þeim algerlega yfirsést það atriði, sem þó gæfi þeim margfaldar tekjur á móti því sem Jón Bjarna lætur hugsanlega hrökkva af borði sínu til strandveiðanna.  

Reyna að spinna þráðinn

Ögurstund náglast

Þetta var glæsileg ræða hjá Jóhönnu sem kann að kallar hlutina sínu rétta nafni. Hún veit sem er að sérhagsmunaöflin eru reiðubúin í hvaða óþverrabrögð sem gæti komið henni að gagni. Það er t.d. ekki langt síðan LÍÚ hótaði að sigla flotanum í land ef ekki yrði gengið að ákveðnum kröfum þeirra.

En vonandi heldur SA með Vilhjálm tvíhöfða að storka þjóðinni, því fyrr áttar hún sig á við hvers lags öfl er að eiga við.   

Það verður að gera gagngerar breytingar á fiskveiðikerfinu og það ekki seinna en núna. Því verður karl kvölin hann Jón Bjarna að fara að leggja fram frumvarp um breytingar á kerfinu. Þá sjáum við fyrst hverjir það eru á þingi sem standa í lappirnar en selja sig ekki  sérhagsmunaöflunum fyrir silfurpeninga.

Með núverandi fiskveiðistjórnarlögum voru sett þrjú markmið. Treysta byggðirnar, efla atvinnu og byggja upp fiskstofnana. Engin þeirra markmiða hafa náðst og er í raun haf og himinn á milli þeirra og þess "árangurs" sem náðst hefur - ef árangur skildi kalla.

En í þrætu um eignarhaldið og nýtingarréttinn mega menn samt ekki missa sjónar á því, að krabbameinið í kerfinu er Hafrannsóknarstofnun og sú vísindaklíka sem rænt hefur þessari stofnun og heldur henni í vísindalegri gíslingu.

Ef ég ætti að velja á milli þess annars vegar að gera breytingar á stjórnarskránni, eignarhaldinu og því sem því tilheyrir og svo hins vegar nýtingarstefnunni og ráðgjöfinni. Þá er ég ekki í nokkrum vafa. Það er mun mikilvægara að taka Jóhann forstjóra Hafró og hans sértrúarsöfnuð sem engu heftur skilað og henda þeim í gúanó.

Röng nýtingarstefna sem viðgengist hefur hér i áratugi kostar þjóðina tugi milljarða á ári, en veiðileyfagjald sem þorri almennings krefst að útgerðin greiði fyrir einkaafnotarétt aðeins örfáir milljarðar - dugar ekki einu sini til að reka Fiskistofu hvað þá Hafró eða Gæsluna...    

Ögurstund í sjávarútvegsmálum

Fávitaþjóðfélagið

Hafi maður einhvern tíma skammast sín fyrir það að vera íslendingur er það núna. Það hafa að vísu margar ástæður gefist, en þessi er sú eina sanna og fullkomna. Hæstiréttur sjálfur, sem var eitt af þeim örfáu vígjum sem enn var hægt að bera virðingu fyrir í þessu landi, gerði upp á bak um leið og þeir veltu sér upp úr orðhengilshætti, of miklum pappa og skorti á læsingu á kjörkassa - þó innsigli hafi gert sama gagn.

Er hægt að leggjast lægra? Jú hver gagghænan af annarri lagði leið sína í ræðustól Alþingis núna áðan og lýstu vandlætingu sinni á ríkisstjórna sem hafi brugðist í þessu máli... þær hoppuðu sem sagt einn einn ganginn upp á hauginn og reyndu að vera hani. 

Íhaldið er „skíthrætt“

Fiski er hent í kvótakerfi.

Á heimasíðu LÍÚ hefur síðustu daga mátt sjá myndband sem sjónvarpskokkurinn Hugh Fearnley-Wittingstall hefur gert um brottkast fiskjar sem sagt er vegna reglna Evrópusambandsins.

Það væri ekki í frásögu færandi nema vegna þess hvernig LÍÚ brást við þegar Magnús Þór Hafsteinsson og Friðþjófur Helgason ljósmyndari fóru fyrir nokkrum árum í róður með Bjarma BA og tóku af því myndir þegar skipverjar í aðgerð voru að henda fiski í íslenska kvótakerfinu.

Þá brást LÍÚ mjög illa við og sagði að um sviðsetningu væri að ræða í þeim eina tilgangi að sverta kvótakerfið. Því snérist umræðan ekki um þær brotalamir sem innbyggðar eru í kvótakerfið; heldur að um fölsun og sviðsetningu væri að ræða sem ekki væri takandi mark á.

Í þessari mynd stilla hins vegar nokkrir ESB sjómenn sér upp fyrir framan myndavélarnar eftir að hafa fyrst komið fiskinum fyrir í körfum tilbúnum til að henda aftur í hafið. Þetta er sagt vera dæmi um það hversu hrikalegt fiskveiðikerfi ESB er - og ekki minnst á sviðsetningu.

En það þarf ekki neina ofurgreind til að átta sig á þeim tvískinnungi og þeirri hræsni sem einkennir LÍÚ enda kvótakerfi bæði hér og þar. Heldur er þetta enn ein staðfestingin á því hversu léleg  samtök LÍÚ er og hvaða aðferðum þau eru tilbúin að beita í herferð sinni gegn ESB inngöngu.

 

       

„Ekkert nýtt í tillögunum“

Vinstri grænir enn úti á túni - þó komið sé haust.

Morgunblaðið á ekki að ýta undir eða stuðla að því að þegnar þessa lands séu að gera sig að kjánum fyrir framan alþjóð - sérstaklega ekki að nafngreina fólk að óþörfu.

Mér sýnist nefnilega að það sem sameinar þessa einstaklinga VG séu einhverjir örðugleikar sem heilbrigðiskerfið ætti auðveldlega að ráða við - ef ekki verður skorið meira niður. Það lýsir sér í því; að það virðist vera nákvæmlega sama hvað Nei-sinnar eru oft  leiðréttir og mikið af gögnum og upplýsingum borið á borð fyrir þá; að það líður ekki dagurinn að sömu stöðluðu frasarnir eru komnir á loft eins og meðfylgjandi áskorun ber með sér.

Ég þori að fullyrða að aðeins brot af þessu fólki veit eitthvað um Lissabonsáttmálann sem það ber svo oft fyrir sig. Þá hljómar það líka eins og það viti ekkert um hið svokallaða "aðlögunarferli" enda ekki nefnt eitt einasta dæmi því ferli til staðfestingar. Svo ég tali nú ekki um þegar það nefnir " engar undanþágur" frá sameiginlegri fiskveiðistefnu sambandsins og efni því tengdu. Þar eru flestir því miður algerlega úti á túni. Og af hverju fullyrði ég það; jú af fenginni reynslu þá veit ég að allur almenningur í landinu veit sama og ekkert um íslenska fiskveiðistjórnunarkerfið -  og því er auðvelt að draga þá ályktun að það sé enn verr að sé um málefni tengdu hinni sameiginlegri fiskveiðistefnu ESB.

Ég sé ekkert að því að fólk kjósi gegn aðild þegar þar að kemur. En það á alveg að vera nóg að segjast gera það af hugsjóna ástæðum. Það er alla vega meiri reisn í því en að leggja sig í framkróka við að skrumskæla sannleikann í hvert skipti sem það tjáir sig um þessi mál.      

Skorað á þingflokk VG að fylgja ESB-stefnu flokksins

Ekki ein báran stök.

Það sem er að gerast í þessu makrílmáli, er að erlendir útgerðir sem hafa verið að nýta makrílinn síðustu áratugi eru að þrýsta á sína eigin sjávarútvegsráðherra að gera eitthvað í sjálftökuveiðum okkar Íslendinga. Þeir bera málið svo áfram  inn í sjávarútvegsnefnd ESB sem verður eðlilega að bregðast við - enda í vinnu fyrir þá en ekki okkur.

Þegar menn falla í þá ómerkilegu gryfju að ófrægja ESB vegna þess eins að stjórna þarf veiðum úr sameiginlegum fiskstofnum sambandsríkja. Þá er gott að hafa það í huga, að það þyrfti eftir sem áður að taka sameiginlegar ákvarðanir með nákvæmlega sama hætti -  byggðar á veiðireynslu - þó ESB yrði lagt niður og skrifstofunni lokað í Brussel. Þá telja margar þessar erlendu  makríl útgerðir sem mótmæla hvað harðast veiðum okkar, að á undanförnum árum hafi þeir verið skertir til að byggja upp stofninn svo þeir geti veitt meira seinna. Þess vegna finnst þeim eðlilega undarlegt að loks þegar það gerist að þá fari aukningin í hundskjaft - og rúmlega það.

Það sem vefst eðlilega fyrir mörgum að skilja er kemur að því að semja við okkur Íslendinga; er það sem kallað er hlutfallslegur stöðugleiki - og hefur verið margtuggið hér. En það lýsir sér í því að ef ganga á til samninga við Íslendinga um hlutdeild í heildarveiðinni þá verði það ekki gert nema með því að minnka hlutdeild annarra.

Þetta ætti LÍÚ alla vega að skilja; en eins og við vitum má ekki nefna það að auka lítillega hlutdeild bátaflotans í þorskinum hér heima - þá benda þeir strax á að það sé verið að taka það frá þeim - sem búnir eru að taka á sig skerðingu - til að geta veitt meira seinna.. 

Viljum við kannski að regla CFP um hlutfallslegan stöðugleika verði lögð af? 

Spáir „makrílstríði" við ESB